گروه ورزشی مشرق، وقتی در خیابان های پالم بانگ قدمی بزنی، دختران محجبه زیادی را می بینی؛ به خصوص در زنانی که بالای 30 سال هستند. این تا بدانجاست که باعث تعجب همراهان ما می شود چرا که فضای جاکارتا یا بسیاری از شهرهای کشورهای اسلامی دیگر به غیر از ایران و بخشی از عربستان، بسیار رهاتر و آزادتر است. اما استفاده از جاب امری رایج و متداول در این شهر و استان است. بومی ها می گویند شرط بسیاری از ازدواج ها، محجبه بودن دختر است. به همین دلیل کمتر پیش می آید که زنان متاهل را بتوان بدون حجاب دید.
البته این اتفاقی طبیعی در سوماترای جنوبی به شمار می رود.

 این استان را عموما اشخاص مذهبی تشکیل می دهند که خودشان هم می دانند با شهری مثل جاکارتا فرق دارند. پایتخت رنگ و بوی غربی دارد؛ اما می توان مسلمان بودن را در همان قدم های نخست در اینجا دریافت کرد؛ اکرچه گاها مدل های دیگری نیز وجود دارد اما غلبه فضای شهر با اسلام و تشرع است.


وقتی نماز عزیز است
وقتی صدای اذان در شهر می پیچد، افراد به سمت مساجد سرازیر می شوند. در هر محله ای مسجدی می توان پیدا کرد و همین دسترسی مردم را راحت می کند. در آنها هم افراد در سنین مختلف هستند و صفوف نماز را تشکیل می دهند. بخشی نیز برای زنان وجود دارد که در نوع خود جالب توجه است. برخلاف کشور ما که این روزها مساجد رونق چندانی ندارند، مساجد این شهر عموما در طول روز باز و با صفوف شلوغی پذیرای نمازگزاران است؛ حتی در مواردی چند نوبت نماز جماعت اقامه می شود.


بارها می توان این صحنه را دید که دختری که فاقد حجاب است، در وقت اذان و مقابل مسجد، کیفش را باز کرده و پوششی شبیه چادر را از آن خارج می کند. وارد مسجد شده و بعد از اقامه نماز، بار دیگر چادرش را درون کیف گذاشته و به کارش ادامه می دهد. اما زن ها و مردها، فروانی سنی جمعیت برابری برا نماز دارند؛ یعنی در سنین مختلف در مساجد حضور دارند که البته این اماکن عموما ساده و بی تکلف است.

صدای قرآن در شهر
وقتی اذان مغرب گفته می شود و نماز خوانده می شود، تا اذان عشا (با توجه به 5 وقته بودن این فریضه در کشورهای اهل تسنن) که زمانی حدود یک ساعت است، تلاوت قرآن امری رایج است. این تلاوت در بسیاری از مواقع از بلندگوهای مسجد نیز پخش شده و در فضای شهر پیچیده می شود. البته این بیشتر مربوط به مساجد اصلی است.


در واقع، نماز و تلاوت قرآن در فرهنگ عمومی مسلمانان اینجا جایگاه خاصی دارد و به آن توجه ویژه ای می شود. البته پیروان سایر ادیان و فرق مانند مسیحیان و بودیت ها نیز در این شهر حضور دارند؛ اما بسیار اندک هستند. فقط یک کلیسا و مدرسه برای مسیحیان وجود دارد که در کنار شهر است و امکان دیدنش برای ما فراهم نمی شود.

البته معابدی در شهر وجود دارد؛ اما بیشتر جنبه توریستی دارد و کمتر بودایی دیده می شود. اما فضای فرهنگی به شکلی است که تعارضی میان ادیان و فرق وجود ندارد. حتی برخی آشنایی خاصی با تفاوت شیعه و سنی ندارند و از آن بی خبرند. عموما مسلمانانی هستند که ترجیح می دهند تا همزیستی مسالمت آمیزی با دیگران داشته باشند.


حاجی شدن چه مشکل!
برخلاف کشور ما که حضور در حج به اتفاقی عادی تبدیل شده، در پالم بانگ، حاجی بودن یک امتیاز ویژه اجتماعی محسوب می شود. اگر فردی به مکه رفته باشد، از احترام و تکریم خاصی برخوردار است. در مراودات روزانه نیز اگر فرد حاجی باشد، به سرعت این موضوع را عنوان می دارد که نشانی از خاص بودن در جامعه است.

در کنار اینها، تبلیغاتی نیز برای کمک به نیازمندان با عنوان "زکات" وجود دارد که تابلوهای آن در شهر دیده می شود. البته سطح پایین اقتصادی باعث شده تا فاصل طبقاتی زیاد باشد و این کمک ها نیز چاره ساز نباشد. اما این تبلیغ نشان از آن دارد که فرهنگ عمومی متاثر از باورهای مذهبی است. توجه ویژه به فرایضی مثل نماز، حج و زکات، در کنار مواردی مانند رفتارهای شخصی ساده و بی پیرابه مردم، دلالت بر تاثیر اسلام بر فرهنگ عمومی این استان دارد ...